استخراج مرمر از معادن می تواند پیامدهای زیست محیطی قابل توجهی داشته باشد ، مانند اختلال در زیستگاه ، تغییرات چشم انداز و افزایش انتشار کربن. مرمر ، به عنوان یک سنگ طبیعی ، به عملیات معدن در مقیاس بزرگ نیاز دارد ، که اغلب منجر به استخراج مقادیر گسترده زمین برای رسیدن به رسوبات قابل استفاده می شود. این فرایند می تواند منجر به جنگل زدایی ، فرسایش خاک و اختلال در اکوسیستم های محلی شود. فرآیند استخراج زباله ها ، از جمله گرد و غبار سنگی ، تراشه ها و قطعات صخره ای غیرقابل استفاده ، که به تجمع دفن زباله کمک می کند ، تولید می کند. علاوه بر این ، عملیات معدن به طور معمول با استفاده از ماشین آلات و سوخت های سنگین با انرژی پر انرژی است و باعث افزایش انتشار گازهای گلخانه ای می شود. تولید مرمر پایدار با پایبندی به شیوه های استخراج کننده محیط زیست ، مانند استفاده از ماشین آلات سازگار با محیط زیست ، کاهش ضایعات از طریق مدیریت بهتر منابع و درگیر شدن در مراحل بازیابی مجدد زمین ، بر به حداقل رساندن این تأثیرات متمرکز است.
پس از استخراج ، مرمر اغلب مسافت های طولانی را از معادن به مراکز پردازش و سپس از کارخانه به اماکن ساختمانی منتقل می کند ، که باعث افزایش ردپای کلی کربن مواد می شود. تأثیر کربن حمل و نقل سنگ مرمر تحت تأثیر مسافتی که باید حمل شود ، وزن مواد و نحوه حمل و نقل (به عنوان مثال ، کامیون ها ، قطارها ، کشتی ها) تحت تأثیر قرار می گیرد. حمل و نقل مرمر ، به ویژه در مسافت های طولانی یا بین المللی ، نیاز به انرژی قابل توجهی دارد ، اغلب از سوخت های فسیلی ، به آلودگی هوا و تغییرات آب و هوا کمک می کند. برای کاهش این امر ، منابع محلی مرمر یا انتخاب تأمین کنندگان متعهد به کاهش مسافت حمل و نقل می تواند مهم باشد.
تولید کاشی های مرمر صیقلی شامل فرآیندهای فشرده انرژی ، از جمله معادن ، برش ، شکل دهی و پولیش است. به ویژه ، روند صیقل دادن می تواند مقادیر قابل توجهی از برق را مصرف کند ، زیرا برای دستیابی به یک سطح صاف و براق ، به استفاده از ماشین آلات و ساینده ها نیاز دارد. استفاده از مواد شیمیایی خاص و درزگیر در مرحله پولیش می تواند بار محیطی را افزایش دهد. در پاسخ به این چالش ها ، تولید کنندگان به طور فزاینده ای فن آوری های کارآمد با انرژی ، مانند سیستم های پولیش مبتنی بر آب و ماشین آلات پیشرفته ای را که انرژی کمتری مصرف می کنند ، در عین حال که هنوز هم نتایج با کیفیت بالا را ارائه می دهند ، اتخاذ می کنند. استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر ، مانند انرژی خورشیدی یا باد ، در تأسیسات تولید می تواند ردپای کربن مرتبط با پردازش مرمر را کاهش دهد.
فرآیند پولیش به طور معمول شامل استفاده از مواد شیمیایی ، از جمله ساینده ها ، درزگیرها و گاهی اوقات موم یا لاک است که در صورت عدم استفاده یا دفع صحیح می تواند خطرات محیطی را ایجاد کند. در صورت آزاد شدن به محیط ، برخی از این مواد برای هوا ، خاک و آب مضر هستند. ترکیبات آلی فرار (VOC) و سایر آلاینده های مربوط به درمان های شیمیایی می توانند به تخریب کیفیت هوا کمک کنند. برای رسیدگی به این مسائل ، تقاضای رو به رشد برای مواد شیمیایی کم فشار و غیر سمی در پردازش مرمر وجود دارد. تولید کنندگان به طور فزاینده ای تصمیم می گیرند که درزگیرهای سازگار با محیط زیست ، اتمام آب مبتنی بر آب و ساینده های سازگار با محیط زیست که باعث کاهش انتشار مضر و به حداقل رساندن تأثیرات زیست محیطی فرایند پولیش می شوند. انتخاب کاشی های مرمر جلا که با محصولات آگاه سازگار با محیط زیست درمان می شوند ، تضمین می کند که این ماده هم با کیفیت بالا و هم از نظر محیط زیست پایدار است.
یکی از مهمترین مزایای کاشی های مرمر جلا ، دوام استثنایی و طول عمر آنها است. مرمر ماده ای بسیار انعطاف پذیر است که می تواند برای ده ها سال ، اگر نه قرن ها ، در هنگام نگهداری صحیح ، تحمل کند. این طبیعت ماندگار نیاز به تعویض های مکرر را کاهش می دهد ، که به نوبه خود از منابع طبیعی ، انرژی و کاهش ضایعات استفاده می کند. بر خلاف مواد مصنوعی که ممکن است به مرور زمان تخریب یا فرسودگی کنند ، سنگ مرمر جلا زیبایی و یکپارچگی ساختاری خود را برای یک دوره طولانی حفظ می کند. دوام مرمر به این معنی است که منابع کمتری برای تعمیر یا تعویض مصرف می شوند ، که به حفظ مواد اولیه کمک می کند و بار محیطی مرتبط با دفع مواد کفپوش تحتانی را کاهش می دهد .